Hoe gaat het nu.

Hoi alle meiden van BB,

Tijd geleden dat ik wat heb geschreven,maar ik ben voornamelijk bezig met het opvoeden van een beginnende

puber van 12 en een peuter puber van 2.

Hoe gaat het nu met het IVF traject?

Als eerste volg ik onbedoeld het lange traject,je hebt dus ook een korte maar bij mij is dat niet zo.

In oktober moest ik beginnen met decapeptyl spuiten en twee dagen later stoppen met de pil en dan zou ik spoedig gaan menstrueren.

Maar dat gebeurde maar niet. Ik heb in totaal 28 x moeten spuiten en niks hoor.

Weer naar het ziekenhuis voor een echo en bloedafname,en daar werd iets in mijn baarmoeder gezien en toen dachten ze dat ik zwanger was,maar dat kan helemaal niet.

Ik moest een plasje inleveren en ze zou mij later bellen.

Natuurlijk niet zwanger maar ik moest weer komen voor een echo,en daar was dat iets nog steeds aanwezig.

Nog een keer bloed prikken en in de middag zou ik gebelt worden.

De artsen hadden overlegd zei de assistent en ze dachten toch aan een zwangerschap nou jaaahhhh.

Hoe dan??? Na wat drammerig doorvragen zei de assistent dat ze bij het overleg van de artsen had gezeten en ze iets over een trofoblast had gehoord.

Oke ik heb dat opgezocht en dat kan een fout groeiend embryo zijn dat zich in sommige gevallen kwaadaardig kan verspreiden. Daar schrok ik wel van,nu was ik niet meer bezig met een kindje maar met mij gezondheid.

Weer een echo en ook bloedafname omtekijken of er een veelste hoog HCg gehalte aanwezig was,wat duid op een trofoblast.

In de middag kreeg ik telefoon dat een trofoblast uitgesloten was. Gelukkig een pak van mijn hart!!!

Ik heb nu 10 dagen Dufasthon gekregen en dat zijn pilletjes om mij tehelpen te menstrueren en dan heb ik 1 week rust met spuiten en de 9e dag moet ik weer met de decapeptyl beginnen.

In middels spuit ik alweer 8dagen en vandaag begin ik een beetje roze te bloeden maar het lijkt er nog niet echt op.

Als het wel een echte menstruatie is krijg ik op de 3e/4e.5e een waterecho en dat is om goed te kunnen zien wat dat iets nou op de inwendige echo was.

En zou ik dan eindelijk verder mogen.

Maar goed ik ben wel blij dat het ziekenhuis erg zorgvuldig is,dan maar wat langer ik heb eigenlijk geen haast.

Wat wel lastig is zijn hormonen die ik spuit want ik word er nogal prikkelbaar en hyper van zodat ik heel vaak wakker word en heel zachtjes moet doen anders word Daantje wakker en/of de poezen en dan gaan ze rennen en zeuren om eten. De poezen dan ,hihhi. Davy slaapt wel lekker door .

Nou hopenlijk is het een niet al te verwarrend verhaal en snappen jullie het.

Heel veel groeten van Brigitte.